Ik neurie het lied. We zongen het tijdens het kerstconcert van mijn koor. Een groots gebeuren samen met een ander koor, musici en publiek temidden van kerstrozen, lichtjes en kerstkleding. De koren zongen om de beurt bekende en meer speciale kerstmuziek en er was samenzang. Wat bijzonder was het om voor een zaal mensen te staan, die uit volle borst kerstliederen zingen. Wat een sfeer!
Nu ben ik thuis en een flard van het lied zingt door mijn hoofd. Ik ruim wat op en vervang de waxinelichtjes, je kent dat wel. Ik denk: ‘O ja, het is inderdaad bijna kerstfeest’ Pas nu landt in mijn hart dat het inderdaad een hoopvol feest is om naar uit te kijken met wat er gebeurt in mijn leven en in de levens van mensen die ik opzoek als geestelijk begeleider. De Oekraïense vluchtelingen maken alweer hun tweede kerst in Nederland mee, om nog maar te zwijgen van de tallozen Oekraïners die in de kou zitten of erger omdat hun huis en hun leven verwoest is.
Do they know it’s christmas time? Ik zoek de tekst van het liedje nog eens op om te zien wat ik eigenlijk gezongen heb. ‘Laat het licht binnen en ban de schaduw uit’. Ja mooi. Dat hoop ik ook voor jou, straks aan het kerstdiner of wat je ook gaat doen met kerst. Het lied gaat bovendien over Afrika, ik zie nu dat het het lied van Bob Geldof is, met vele artiesten zong hij het lied om geld in te zamelen voor mensen met honger in Afrika. ‘Feed the world’ zingt het lied.
In de kerk hier in Maarssen hadden we een engelenproject. We nodigden mensen uit om elke week een klein pakje met een briefje met een kerstwens of gedicht bij iemand voor de deur te zetten. Verschillende mensen met problemen of ziekte vertelden me erover. ‘Wat bijzonder’ vertelde iemand, ‘Ik voelde me vandaag zo moe en futloos en toen ik naar de deur liep vond ik daar een pakje. Weet jij wie dat gebracht heeft?’ Ik wist het niet en juist dat geeft het de sjeu. Dat er zomaar iets goeds naar je toekomt, zonder dat je iets terug hoeft te doen. Zo van ik kreeg een kerstkaart dan stuur ik er gauw nog een terug. Zo’n engelenaktie herinnert ons eraan dat we meer kunnen dan gericht zijn op onze eigen belangen of genoegens. Dat we van nature aangelegd zijn op het licht, dat er liefde door je hart kan stromen die ruimer is dan je eigen hart. ‘Spreid je armen om de wereld met kerst’ zingt Geldof in zijn lied.
In ons kerstconcert, hoe druk het ook was wat niet helemaal mijn ding is, deden we dat bijvoorbeeld. De stichting Opzoomer Mee had 100 concertkaart besteld en die uitgedeeld onder mensen uit de wijk die minder goed bedeeld zijn. En vooral dat maakte dit concert voor mij speciaal.
Ik wens jullie allen fijne kerstdagen,
dat we blijdschap en vreugde mogen verspreiden in de wereld om ons heen
Corinne