Ik ga mijn zelfgehaakte sjaal omslaan en ervan genieten
Ik ga in het dorp minder met de auto en lekker fietsen
Ik ga opruimen in huis en minder nieuwe spullen kopen
Dit zijn enkele voornemens van de groep waarmee ik afgelopen weekend een retraite in de groene leefgemeenschap de Huijberg had. De deelnemers gingen weg met een schrift vol aantekeningen, een uitgerust lijf dankzij de wandelingen en het lekkere en gezonde eten en een hoofd en hart vol nieuwe ideeën.
Om te beginnen schreven ze op waarom je eigenlijk wilt verduurzamen. ‘Vanwege je (klein)kinderen die je een goede aarde wilt achterlaten.’ ‘Uit respect voor de natuur waarin ik mag leven.’ ‘Omdat het niet anders kan willen we niet omkomen in de overstromingen, droogte, slechte opbrengsten en alle armoede en oorlog die dat teweegbrengt.’ ‘Uit verwondering om het leven dat ik zomaar mag ontvangen.’
In het schrift maakten de deelnemers vervolgens een eigen plan van verduurzamen. Daarbij hielp het om met de inzichten van de wetenschap wat meer naar de grote lijnen te kijken. Als je bijvoorbeeld dichter bij je werk, je vrienden of familie woont, hoef je minder na te denken over welk vervoer je kiest. Of als je verduurzaamt op je werk of met je (spaar)geld maakt die ene hamburger meer of minder niet zo uit. Bij alles wat je onderneemt kun je kijken of je het anders, beter of minder kunt doen. Dat geeft speelruimte. ‘Ik leer de kinderen in mijn werk om lekker met alles te spelen, maar er geen troep van te maken’. ‘Ik vind het leuk elke keer weer een nieuw onderdeel aan te pakken, zo heb ik sinds kort tandpasta in de vorm van een tabletje met minder (micro)plastic.’ ‘Elke keer zet ik een stapje richting verduurzamen en zo bouw ik aan een duurzamer leven’.
Heeft dat wel zin? Het is goed te weten dat vele overheden, bedrijven en burgers aan het werk zijn met de Sustainable Development Goals, waarin gewerkt wordt aan een evenwichtige duurzame ontwikkeling. We zijn dus niet de enigen die hieraan werken. In de groep merken we hoe positief het is met elkaar te sparren over een duurzame leefstijl en tips én missers te delen. Ook kijken we in de spiegel om onze eigenschappen te zien en hoe we die inzetten voor een vredevolle en groene aarde. We schrijven ze op.
De leefstijl van Franciscus vormde voor ons de ondergrond. Hij ontdekte hoeveel geluk je vindt als je leeft vanuit de verwondering over alles wat je ontvangt: je eigen leven in verbinding met alles en iedereen die leeft. Met zijn metgezellen ging hij vreugdevol, kwetsbaar, verbonden, vredevol en eenvoudig leven. Stap voor stap verkenden we die leefstijl. Onze problemen of uitdagingen in het leven blijven, maar ze worden wel lichter als we daaronder de vreugde voelen over alles wat leeft. Je kunt het voor de kiezen hebben gehad in je leven en daardoor juist ontdekken hoe belangrijk het is om van dag tot dag eenvoudig en vreugdevol te leven. En je bovendien in te zetten voor een gezonde planeet.
Tijdens de ochtendmeditatie ontdekten we tussen het nog grauwe wintergras nieuw leven; de bloemetjes, de knoppen die ontluiken en de mosjes in vier kleuren groen. Als je goed kijkt is het er gewoon. Zo sloten we het weekend af met de zin van Franciscus: ‘In vreugde leef ik dit leven, om mijn lippen zomaar een glimlach’. En dat wens ik jullie allen ook toe.