Als ik kijk naar dit schilderij zie ik boomkruinen. De avond valt. De bleke maan maakt het een beetje mysterieus. In de schemer lichten enkele bomen op. Nu ik langer kijk zie ik hoe vrolijk en veelkleurig ze eigenlijk zijn. Het beeld doet me denken aan mijn studietijd toen ik regelmatig aan het begin van de avond door het Vondelpark fietste. Overdag was het een rustige enclave in het stadslawaai. Je werd er opgenomen en begroet door een groene wereld. Op een bankje kon ik lekker lezen, onder de bomen voelde ik me al wandelend geborgen. Altijd kwam het moment dat je weer uit het park tevoorschijn moest komen, de drukke weg richting Leidseplein op. Zacheüs (uit het bijbelverhaal) was iemand die het liefste niet tevoorschijn kwam uit het park. Hij dook weg onder de bomen. Hij wilde niet opvallen. Zoals ook de vaste zwervers op de bankjes en de vage wietrokende trommelaars altijd in het park te vinden waren.
In een artikel las ik dat wij mensen tegenwoordig het liefst wegduiken in onze eigen ‘filterbubble’. Je ontvangt door de filters op internet alleen de berichten die bij je passen. Een Somalische vrouw vertelde me vorige week hoe droog het is in haar geboorteland. Onvoorstelbaar dat ze daarin kon leven. Mijn dochter vertelde me dat ze in gesprek met een jonge vluchteling ontdekte: ‘Hij zit maar te wachten op zijn procedure, terwijl voor mij aan het begin van de studie hele werelden open liggen’.
Wat betekent het voor je dat je pasen viert? Betekent pasen een nieuw begin: ik ga mijn beste krachten benutten? Of betekent pasen iets anders? Zoals Zegers eens tegen Wilders zei die hem verweet niet genoeg tegen de islam te doen: ‘Ik ben christen. Daarin staat Christus centraal. Hij had compassie met arme mensen om zich heen, vreemdelingen en tollenaars’.
Kijkend naar deze bomen ervaar ik pasen als de oproep om net als Zacheüs in een boom te klimmen. Om daar uit te kijken naar Jezus. Te voelen hoe zijn voorbeeld je laat zien hoe je als mens kunt zijn. Je hoeft geen opgepoetst facebook- mens te zijn, maar ook geen arme sloeber. Wees maar gewoon mens, met alles wat daarbij hoort. Zoals in het schilderij het licht alle bomen beschijnt.
Pasen: een nieuw begin. Je kunt tevoorschijn komen en rustig laten zien wie je bent. En stap dan net als Jezus eens naar iemand van buiten je ‘bubble’ of gebruikelijke kringetje. Om te ontdekken; dit is iemand met zijn of haar eigen zorgen en zijn of haar eigen kijkrichting, maar ook een prima mens. Zo komt er weer een stukje verbinding in onze individuele samenleving. Prima toch?