Afgelopen woensdag hoorde ik de verrassende uitslag van de verkiezingen. Ik was net bezig een dienst voor te bereiden voor de Pauluskerk in Rotterdam, de kerk die dak- en thuislozen opvangt, waaronder veel drugsverslaafden en vluchtelingen. Wat moest ik die mensen daar gaan zeggen? Enerzijds zullen ze in hartje Rotterdam herkennen dat er veel druk komt op alle voorzieningen door de opeenstapeling van mensen met weinig kansen. Zoals ook mijn oma in hartje Rotterdam zich niet meer veilig voelde in haar oude buurt. Aan de andere kant weten ze juist daar dat mensen niet voor niets vluchten en hun hele bestaan op het spel zetten op zoek naar een betere toekomst. En dat grote droogten en overstromingen in arme regio’s het bestaan ontwrichten met oorlog en vluchtelingen als gevolg.
Dus tja, hoe kon ik voorkomen dat ik aan vijanddenken en polarisatie zou bijdragen, net als trouwens hier in dit stukje in de krant? Ik vond in de bijbel een tekst die me daarbij hielp. Jezus zegt tegen zijn leerlingen: ‘Kijk vooruit en bouw aan een toekomst van vrede, shalom voor ieder. Wees daarbij alert als een slang en naïef als een duif.’ Een slang met zijn soms geopende oog tijdens de slaap is het symbool van waakzaamheid. De verkiezingsuitslag schudt ons wakker en zegt; ‘Lees de tijd en ontdek wat er nu nodig is’. Kennelijk zijn mensen ontevreden over de politiek en inderdaad zijn allerlei belangrijke zaken doorgeschoven als hoe zorgen we voor bestaanszekerheid voor ieder, hoe bouwen we aan een toekomstbestendige landbouw en hoe zorgen we voor een beter gebruik van ons woningbestand? Een forse uitdaging voor de politiek en ook voor ons burgers, waar we alleen samen aan kunnen werken.
Wees daarbij naïef als een duif. Jezus vertelt over de droom die God voor ons heeft; een menswaardige toekomst van vrede. Oorlog en machtsconflicten zijn van alle tijden, Jezus zelf leefde onder de romeinse bezetter. ‘Maar toch kun je blijven dromen’, zegt hij. ‘Wees naïef als een duif’. Ik moet denken aan de twee duiven die af en toe op ons kleine bessenstruikje afkomen. De bessen vinden ze kennelijk zo lekker dat ze niet doorhebben dat ze de struik bijna pletten met hun gewicht(!).
Deze week moest ik het tegen mezelf zeggen en konden we het in Rotterdam tegen elkaar zeggen. O ja, we kunnen rustig blijven dromen en bouwen aan een goede samenleving. Waar mensen weten dat alleen je eigen dak vervangen als het lekt niet handig is, maar je het beter met de hele straat kunt doen. Afgelopen week kookten we met lef overs hier in het NGCentrum Maarssen. Toen we de left overs op tafel zetten had de groep binnen de kortste keren bedacht hoe we daar wat lekkers van konden koken. In tweetallen gingen we aan de slag en wisselden intussen van alles uit over onze levens. Aan die maaltijd met verschillende mensen die allen een stapje richting duurzaamheid wilden zetten dacht ik: ‘Het kan om groen en vrolijk te leven, samen komen we er wel’.